माठ होता मातीचा
आणि देहदेखील मातीचा
स्वातंत्र्याच्या अमृताने पण
विटाळ जाईना जातीचा
टाकी-माठामधले अंतर
निरागसाला माहित नव्हते
मनुवादाचे क्रूर कायदे
निष्पापाला ठाऊक नव्हते
त्याला केवळ तहान माहित
सगळ्यांना जशी लागत असते
त्याला न होते माहित हा
सुवर्णजडीत माठ आहे
स्पर्श करता सोन्याचे
क्षणात जस्त होईल ते
चार घोट पाणी पिल्याने
आयुष्य स्वस्त होईल ते
हिंदू-हिंदू भाऊ-भाऊ
घोषणा बासनात गुंडाळली
बजरंग दल थंड आहेच
शिवसेनासुद्धा थंडावली
बोला बोला माझे बोलणे
कडवट वाटेल,
त्याला इलाज नाही
माठाजवळ पोहोचण्यासाठी
आम्हांला आणखी
किती काळ लागेल
माहित नाही
माणसं आहोत आम्हीही
हे सत्य कधी स्विकारणार?
कुठंवर जितेंद्रच्या मिशा
तुमच्या डोळ्यामध्ये खुपणार?
अजून किती असे इंद्र तुम्ही
पाण्यासाठी ठार मारणार?
स्वैर मराठी रूपांतर
भरत यादव
Bharat Yadav
मूळ हिंदी कविता
मिट्टी की थी मटकी और
मिट्टी की ही थी काया
लेकिन आजादी का अमृत
भेद मिटा ना पाया
टंकी और मटकी का
अन्तर वो अबोध क्या जाने
क्या जाने वो मनुवाद के गहरे
ताने बाने
उसको केवल प्यास लगी थी
जो सबको लगती है
उसको कहां पता था कि यह
स्वर्ण जड़ित मटकी है
उसके छू लेने से सोना जस्ता
हो जायेगा
चार घूंट पानी से जीवन सस्ता
हो जायेगा
हिन्दू हिन्दू भाई भाई मौन
पड़ा है नारा
मौन खड़े है शिवसेना और
बजरंग दल बेचारा
बोलो बोलो मेरा कहना
थोड़ा सख्त लगेगा
मटकी तक आने में हमको
कितना वक्त लगेगा
हम भी मानव है पशु नहीं ये
कब स्वीकार करेंगे
कब तक जितेंद्र की मूंछ खलेगी
कितने इन्द्र मरेंगे ?
©राजकुमार बादल
Rajkumar Badal