निराशाताईची सुरु बेसूर भाटगिरी
सत्तेपुढे लोटांगणाची दिव्य सुरसुरी
स्तुतीपाठकाची भूमिका जणू जरुरी
लाभासाठी!
सत्तेपेक्षा कलावंत असतो थोर जरी
ताठ हवा कणा त्याच्या पाठीचा परि
स्वाभिमानशून्य अशी नसावी लाचारी
कदापिही!
नजरेमध्ये आपल्या हवी करारी धार
स्वरचांदण्यातून कधी बरसावा अंगार
कोकिळाने कावळ्याला का जोहार
घालावा बा?
रसिकांनी ज्यांना हृदयी जागा दिली
चापलुसपणाची त्यांनी हद्द पार केली
आयुष्याच्या उतरणीला का आठवली
अवदसा?
मुजरा झाडती ते दिल्लीशहापुढती
गायपट्टा महाराष्ट्रा छीः घोर अधोगती
पानिपतावर आता पुन्हा धारातिर्थी,
मराठीबाणा!
असेल नजर आता भारतरत्नावरती
म्हणून सुरु अमंगळ ही नमो आरती
लाज सांडली बळावली दंडवतवृत्ती
अतोनात!
षंढयुगमहिमा त्याची निंदावी पाऊले
कैक ते सरपटाया लागले भले भले
घोटावी ती लाळ किती ते ही न कळे,
लोभापायी!
-भरत यादव
Bharat Yadav
